Walkman&Mini CD Player&MP3 Player Gibi Kişisel Müzikçalar Aletler Hakkında Bilgiler

Walkman&Mini CD Player&MP3 Player Gibi Kişisel Müzikçalar Aletler Hakkında Bilgiler

Walkman Sony tarafından üretilen, geliştirilen ve pazarlanan tescilli bir markadır. Taşınabilir müzik çalar olduğu gibi akıllı telefonları için üretilen bir yazılımdır.

Prototipi 1978 yılında, Akio Morita’nın çok sık yaptığı Trans-Pasifik uçak yolculuklarında opera dinlemek istemesini mümkün kılmak için Nobutoshi Kihara tarafından tasarlanmıştır.[1] Orijinal Walkman 1979 yılında Japonya’da piyasaya çıkmıştır.[2] Amerika’da Soundabout, İsviçre’de Freestyle, İngiltere’de ise Stowaway adıyla piyasaya sürülmüştür.[3] Morita bu ismi hiç beğenmemişti ve ismin değiştirilmesi için uğraşmıştı fakat ürün piyasaya çıktıktan sonra bu isim değişikliği çok pahalı olacağı için gerçekleştirilememiştir.[1]

Walkman, günümüzde MP3 oynatıcı olarak hem USB şeklinde, hem de kulaklıkla tümleşik olarak üretilmektedir. Ayrıca WALKMAN yazılımı, Sony’nin Xperia serisinde de müzik yazılımı olarak kullanılmaktadır.

Walkman [ ˈwɔːkmən ], 1979’da ilk kez kaset tabanlı bir cihaz olarak piyasaya çıkan ve daha sonra piyasaya sürülen taşınabilir bir müzik çalar (örneğin kasetler , CD’ler , MiniDiskler veya MP3 ve video dosyaları biçiminde) için bir Sony markasıdır . dünya çapında gençler arasında kült statüsüne ulaştı . [1] [2] Bazı ülkelerin konuşma dillerinde , marka adı artık (üreticiden bağımsız olarak) jenerik bir isim haline geldi. Avustralya ve Avusturya’da Sony bu nedenle marka haklarından mahrum edildi.
Resmi Walkman logosu (2000’den beri)
Walkman ailesinin çeşitli ürünleri: CD’ler için sol üst, kaset için sağ üst, FM radyo için sol alt, MiniDisc için sağ alt
2015

FM modeline bağlı olarak radyo alıcısı olan ve olmayan cihazlar vardır ve genellikle MW için de geçerlidir . Modele bağlı olarak, Dolby gürültü azaltma veya otomatik geri alma ve bazı durumlarda bir kayıt işlevi gibi sabit kaset çalarlardan bilinen özellikler de vardır.

Kaset tabanlı Walkman

1 Temmuz 1979’da Sony , TPS-L2 adlı ilk Walkman’i [4] piyasaya sürdü . [5] 1977 gibi erken bir tarihte, Alman Andreas Pavel , “işitsel olayların yüksek kalitede yeniden üretilmesi için vücuda bağlı küçük sistem” olan benzer bir cihaz için patent başvurusunda bulunmuştu . 2004’te Sony, uzun bir hukuk mücadelesinden sonra bunu fark etti.

1980’lerde Walkman, gençler arasında önemli bir statü sembolü ve yeni bir yaşam biçiminin sembolü haline gelmişti. [6] 2004 yılına kadar, Walkman markalı cihazlar tarafından yaklaşık 335 milyon adet satıldı. O zamanlar, bazı cihazlarda hala sesi azaltan ve harici bir mikrofonu etkinleştiren “hot button” adı verilen bir düğme vardı. Bazı cihazlarda iki kişinin aynı anda müzik dinleyebilmesi için iki kulaklık çıkışı bulunuyordu. Bazı cihazlarda ses kontrolü, sol ve sağ ses kanalı için ayrı bir ayar seçeneğine sahipti. 30 yılı aşkın bir üretim süresinin ardından Sony , Ekim 2010’da Japonya’daki üretimin durdurulacağını duyurdu. [2]Aynı yılın Nisan ayında üretim durmuştu ve şirkete göre yaklaşık 200 milyon kaset çalar satılmıştı. [7]
CD Walkman (Discman)Düzenlemek için

CD okuyabilen ilk Walkman 1984’te D-50 ( bazı ülkelerde D-5 ) adı altında piyasaya sürüldü. CD Walkman, Sony tüm taşınabilir müzik çalarlarını Walkman logosu altında satmaya karar verene kadar Discman markası altında satıldı. D-88 gibi bazı modeller CD’den daha küçüktü. İçlerinde sadece mini CD’ler çalınabiliyordu . Çalarken normal CD’ler cihazdan dışarı çıkıyor.

2009’da Sony hala CD Walkman’ler yapıyordu. Daha yeni modeller artık MP3 CD’lerinin yanı sıra Sony tarafından geliştirilen ATRAC3 ve ATRAC3Plus’ı da çalıyordu .

Dijital kasetli Walkman

1990’larda Sony ayrıca bir dizi DAT ( Dijital Ses Bandı ) cihazı yaptı. Ayrıca CD kalitesinde kasetlere dijital kayıt imkanı da sundular. Yüksek fiyatları ve DAT’ın kendisini analog kasetin halefi olarak kabul edemediği için, DAT Walkman yalnızca sınırlı bir popülerlik kazandı.

MiniDisk Walkman

MiniDisc 1991 yılında Japonya’da piyasaya sürüldü ve ilk model 1992’de piyasaya çıktı. Başlangıçta MiniDiskler, 74 dakikalık CD benzeri kaliteli müziği üçte iki boyutunda depolayabilen daha küçük CD’lerle karşılaştırıldı. Sony’nin ilk MiniDisc oynatıcısı MZ-1 büyüktü ve nispeten hantaldı, ancak onu takip eden modeller giderek küçüldü, böylece son modeller diskin kendisinden neredeyse hiç büyük olmadı.MiniDisc’in tarihi boyunca, bazı önemli yenilikler tanıtıldı. 80 dakikalık diskten, bir diskte dört kat daha fazla müzik depolanmasına izin veren MDLP (MiniDisc LongPlay) codec bileşeninin eklenmesine kadar. Yazılım ayrıca NetMD ile tanıtıldı OpenMGJukeBox , daha sonra SonicStage . Artık USB özellikli MiniDisc cihazları ancak bununla müzikle doldurulabilir. 2004 yılında, Hi-MD , artık 1 gigabayt veri depolayabilen MiniDisc’in halefi olarak tanıtıldı  . SonicStage ile sıkı bağlantı nedeniyle, Sony’nin müzik çalar özellikle ABD ve Avrupa’da giderek daha fazla popülerliğini kaybetti. Buna karşı koymak için Sony, müzik çalarların yazılıma bağlanmasını gevşetti. Mevcut MZ-RH1 modeli 2006’da ortaya çıktı. Diğer tüm MiniDisc oynatıcı üreticileri, onları üretmeyi çoktan bıraktı.

Walkman telefonlar


Walkman markasıyla Sony ve cep telefonu ortak girişimi Sony Ericsson , piyasaya yeni bir cep telefonu ürün serisi getirdi. Üreticiye göre, bunlar özellikle iyi bir müzik çalarla donatılmıştır. Ancak, diğer Walkman ürünlerinin çoğundan farklı olarak, Sony’nin ATRAC’ını çalamazlar ve SonicStage kullanılarak kaydedilmeleri gerekmez. Haziran 2007’de SonyEricsson, dünya çapında 26,5 milyon Walkman telefonunun satıldığını duyurdu. Bu, SonyEricsson’un müzikli telefonlarla elde ettiği en büyük ticari başarıydı. Ancak takip eden yıllarda akıllı telefonlar kullanılmaya başlayınca , Sony cep telefonları artık piyasada kendilerini gösteremez hale geldi.
MP3 yürüteçDüzenlemek için

Başlangıçta, Sony’nin MP3 walkman’i flash belleğe dayanıyordu ve yalnızca Sony’nin ATRAC’ını destekliyordu . Kapasiteleri 1  GB’a kadar ulaştı . İlk MP3 walkman, 256MB kapasiteli NW-MS70D idi. Piyasaya sürüldüğü tarihte (2003) piyasadaki en küçük oyuncu olarak kabul edildi. Apple’ın iPod’unun başarısından sonra Sony , rakiplerine karşı pazar payı kaybetmeye devam etti. iPod’a karşı gelen ilk tepki NW-HD1 oldu, daha küçüktü ve daha iyi ses kalitesine sahip olarak reklamı yapıldı. Ancak oynatıcı yalnızca ATRAC oynattığından ve bu nedenle yaygın MP3 formatının önce SonicStage kullanılarak dönüştürülmesi gerektiğinden, ki bu da hataya açıktı, HD1 ve ardılları HD-3 ve HD-5 , iPod ve iPod için ciddi bir tehdit oluşturmadı. satış diğer MP3 çalar . Bunu, pazarı yeniden ele geçirmeye yönelik diğer girişimler (Walkman Bean gibi) izledi. Tüm bu girişimler başarısız olduğu için modeller 2006 yılının ortalarında piyasadan çekilmiştir.

16 gigabayt flash belleğe sahip Sony NWZ-A15

Sony şimdi NW-A serisini çıkardı. Bu oynatıcılar başlangıçta 6 (NW-A1000) ve 20 (NW-A3000) ve daha sonra 8 (NW-A1200) gigabayt belleğe sahipti. Reklamda vurgulanan önemli teknik özellikler arasında uzun pil ömrü, EL ekranı ve çok sayıda müzik işlevi yer alıyordu. Benzer sanatçıları bulmak için kullanılan “Artist Link” gibi işlevler vardı. “Favori Karıştırma” etkinleştirildiğinde, oynatıcı en çok dinlenen 100 şarkıyı otomatik olarak seçti ve bunları rastgele sırayla çaldı. ‘Time Machine Shuffle’ rastgele bir yıl seçti ve o yıl yayınlanan tüm parçaları rastgele bir sırayla çaldı. Son ürün yazılımı güncellemesi(V.3.00) saat ve takvim gibi daha fazla özellik ekledi. Ayrıca, oynatıcı artık ATRAC3 , MP3 ve WMA’ya ek olarak AAC dosyalarını da oynattı . Bununla birlikte, Sony , aslında SonicStage’in halefi olarak tasarlanan ve o zamandan beri durdurulan SonicStage ve Connect Player’a güvenmeye devam etti . Çünkü Mac OS X veya Linux gibi diğer işletim sistemleridesteklenmedi, SonicStage çok sorunluydu ve birçok kullanıcı bu tür yazılımları prensip olarak reddetti, Sony, müziğin oyunculara nasıl aktarıldığına dair stratejisi nedeniyle çok eleştiri aldı. Ancak NW-S ve NW-E serisi genellikle pil ömrü ve ses kalitesi açısından mükemmel notlar aldı. Özellikle NW-S700 serisi, fütüristik gürültü önleme işleviyle övüldü. Bu seri, dış gürültüyü ortadan kaldırabilen mikrofonlu kulaklıklarla birlikte gelir. Sony tarafından “Clear Audio Technologies” olarak adlandırılan çeşitli teknolojiler de her zaman olumlu bir şekilde vurgulandı. Oyuncuları itibarsızlaştıran nokta SonicStage oldu. NW-A1000 serisinin (NW-A80x) halefi başarılı olsa da MP3 çalar pazarında çok az rol oynadı.

Ağustos 2008’in sonlarında, Sony’ye yanıt olarak, Connect Music Store üyeleri platformun durdurulduğu konusunda bilgilendirildi. Bu, Sony’nin artık ATRAC formatını daha da geliştirmek istememesi gerçeğiyle doğrulandı. ATRAC’ın sona ermesine ek olarak, SonicStage’in de sona ermesine karar verildi. Müzik yalnızca yeni Walkman cihazlarında sürükle ve bırak kullanılarak çalınabilmelidir veya Windows Media Player gibi popüler medya oynatıcılarla uyumlu olmalıdır. NW-80x serisi, NWZ-A81x adı altında yeniden lanse edildi ve böylece dikkat çekti. Oyuncu, CNET’ten Editörün Seçimi ödülünü kazandı ve Computer Bild tarafından yapılan bir testte en yüksek puanları aldıikinci yer. Ayrıca, iyi notlar alan NWZ-S51x serisi piyasaya sürüldü. ATRAC’ı terk etmek ve SonicStage’den ayrılmak birçok kişi tarafından doğru yönde atılmış bir adım olarak görüldü. Ancak kalıcı bir başarı sağlanamadı.

Android Walkman

2012’nin başından bu yana Sony, Walkman markası altında çok sayıda yeni cihaz sundu . Bunlar genellikle dokunmatik ekrana sahiptir ve Android işletim sistemi ile çalışır , bu nedenle hem yazılım hem de donanım açısından klasik akıllı telefonlara çok benzerler . Ancak cihazlar 3G/4G ağları üzerinden telefon görüşmesine izin vermez ve bu nedenle Apple iPod touch’a benzer şekilde donatılmıştır . En yeni Android Walkman, F800 olarak adlandırılıyor ve 18 Temmuz 2012’de tanıtıldı. [8.]

Patent durumu

Kompakt kaset , 1963 yılında elektronik grubu Philips tarafından piyasaya sürüldü.

Olympus patenti

1964 yılında, müzik kasetinin piyasaya sürülmesinden sadece bir yıl sonra , Olympus kasetin şekline dayalı küçük, taşınabilir bir kayıt cihazı için patent başvurusunda bulundu (mucit Matayo Toyozumi, ABD patenti D203049). Patent koruması, Sony’nin Walkman’i üretmeye başlamasıyla aynı zamana denk gelen 1979’da sona erdi. [9] Seri üretimin gerçekleşip gerçekleşmediği bilinmiyor.
stereo kemerDüzenlemek için

Otobiyografisinde, Sony’nin kurucusu Akio Morita (1921–1999), Walkman’in mucidi olduğunu iddia etti. Ancak, 1977 gibi erken bir tarihte, Alman Andreas Pavel , birkaç ülkede benzer bir cihaz için patent başvurusunda bulundu . [10] Patent spesifikasyonu, onun ” Stereobelt “ini “ses olaylarının yüksek kaliteli yeniden üretimi için vücuda bağlı küçük bir sistem” olarak tanımlar. Sony, Pavel’in iddialarını uzun süredir reddetti ve birkaç mahkeme de telif hakkını reddetti. Ancak Akio Morita’nın ölümünden sonra Sony, 2004 yılında Andreas Pavel ile mahkeme dışı bir anlaşma yaptı. [11]

MP3 çalar

MP3 çalar veya Digital Audio Player, dijital ses dosyalarını çalabilen bir taşınabilir medya oynatıcıdır.

MP3 formatının yaygın olarak kullanılmasından bu yana hemen hemen tüm müzik çalarlar bu formatı oynatabilmektedir.

MP3 çalar veya MP3 çalar genellikle MP3 formatındaki ses dosyalarını oynatmak için taşınabilir bir medya oynatıcıyı tanımlar, ancak bu ürünlerin çoğu AAC , WMA , FLAC veya Ogg Vorbis gibi diğer, bazen daha modern ses formatlarını da destekler . Yazılım düzeyinde , müzik çalarlara bazen MP3 çalarlar da denir .

Taşınabilir MP3 çalar

Taşınabilir (çoklu) ortam oynatıcı ( PMP ), taşınabilir bir MP3 çalara benzer bir sabit sürücü veya flash bellek ile donatılmış elektronik bir cihazdır . Taşınabilir bir medya oynatıcı, ses dosyalarına ek olarak videolar, resimler ve metinler gibi diğer medya içeriğini saklayabilir ve oynatabilir. Taşınabilir medya oynatıcıların yerini artık büyük ölçüde bu donanıma ek işlevler sunan akıllı telefonlar aldı.

1990’lara hakim olan taşınabilir CD çalarlar ve kaset kaydedicilerin yerini büyük ölçüde MP3 çalarlar aldı. Günümüzde çoğu hi-fi sistemi , araç radyosu ve cep telefonu MP3 ve diğer ses formatlarını da desteklemektedir, böylece özel cihazlar giderek daha az önemli hale gelmektedir. [1]

Daha sonra SanDisk ve Siemens tarafından yeni geliştirilen Multimedya Kartında depolamaya sahip ilk taşınabilir MP3 çalar, MPlayer3 seri versiyonu 1999’un başlarında Alman pazarında ilk kez piyasaya sürülen Schwarzenfeld’de Pontis tarafından prototip olarak 1995 yılında inşa edildi . [2] [3]

1998’de MPMan F10 , daha iyi bilinen Rio PMP300’den birkaç ay önce, uluslararası ilk toplu pazar MP3 çalar olarak piyasaya sürüldü . Rio’nun açıklanmasından bir ay sonra, Amerika Kayıt Endüstrisi Birliği , yapımcısı Diamond Multimedia’ya Sesli Ev Kaydı Yasasını ihlal ettiği için dava açtı. Diamond Multimedia’nın bu davadaki zaferi, MP3 çalarlar için daha geniş bir pazarın ortaya çıkmasını mümkün kıldı.

Eylül 2000’de Fujifilm , yerleşik bir MP3 çalara [4] ve birçok işlevden biri olarak MP3 çalar işlevlerini entegre eden daha fazla cihaza sahip ilk dijital kamerayı piyasaya sürdü.

2008’de, 1979’da benzer bir cihaz için eskizler yapmış olan İngiliz Kane Kramer’in çalışması biliniyordu. [5]

Bugün hemen hemen her akıllı telefon , her medya oynatıcı veya DVD oynatıcı bir MP3 oynatıcı olarak kullanılabilir. Bu yüzden sadece müzik çalabilen MP3 çalarlar evlerden giderek daha fazla kayboluyor. [1]

arayüzler

MP3 çalarlar genellikle müziğin çalınması için kulaklık veya kulaklık çıkışına sahiptir. Dahili hoparlörlü cihazlar da mevcuttur. Ses dosyaları , USB arabirimi aracılığıyla oynatıcıya kopyalanır. USB kablosu ayrıca genellikle bir şarj kablosu görevi görür. Bazı MP3 çalarlar, takılı bir hafıza kartından dosyaları çalabilir . Diğer arayüzler kızılötesi , Bluetooth veya WLAN’dır .

Teknik

MP3 dosyaları genellikle dahili flash bellekte (kapasite 64 GB’a kadar, genellikle 1 ila 16 GB) veya sabit sürücülerde ( örneğin Apple iPod , Archos , Cowon iAudio , Creative Labs , iriver , TEAC veya Samsung ; 160 GB’a kadar kapasite ) saklanır ). Çıkarılabilir depolama ortamları da kullanılır, özellikle hafıza kartları (örn . 4 ila 128 GB kapasiteli SD kartlar ). CD’lerden dosya çalabilen MP3 çalarlar da vardır; Bu özellikle araba radyolarında yaygındır.

Dosyaların müziğe dönüştürülmesi, dijital sinyal işlemcilerinde ( özel işlevlere sahip çok hızlı mikroişlemciler ) yazılımlar tarafından gerçekleştirilir.

fonksiyonlar

Oyuncuların işlevselliği sürekli artıyor. ID3 etiket ekranına ek olarak , birçok cihaz ayrıca bir dikte işlevine, düzenleyiciye veya VHF radyoya sahiptir . Hemen hemen hepsinin bir reklamı var. LCD’lere ek olarak , OLED ekranlar yavaş yavaş alışıyor . Müzik çalmaya ek olarak, bazı cihazlar filmleri, fotoğrafları ve metinleri görüntüleyebilir ve ayrıca bireysel sistemler arasında dosya alışverişi yapmak için mobil veri depolama işlevi görebilir. Ayrıca mikrofon, analog veya dijital giriş yoluyla kayıt işlevine sahip MP3 çalarlar da mevcuttur. iPod gibi daha karmaşık MP3 oynatıcılarApple’dan gelen ürünler genellikle bir adres defteri, randevu takvimi, defter, çalar saat ve benzerleri olarak da işlev görür. Bazı cihazlar, entegre bir kart okuyucu aracılığıyla fotoğraflar veya Cowon iAudio  X5 ile olduğu gibi , diğer cihazlardan (dijital kameralar, harici sabit sürücüler) dosyalar gibi diğer ortamlardan veya cihazlardan dahili belleğe dosya aktarma seçeneği de sunar. , diğer müzik çalarlar…) USB üzerinden. Creative Labs’in Zen Vision gibi bazıları fotoğrafları bir TV’de de görüntüleyebilir . Ve İnternet de yavaş yavaş MP3 çalarlara girmeye başlıyor , böylece şarkıyla ilgili ek veriler İnternet üzerinden bazı modellerde çağrılabilir.

MP3 çalarlar, en küçük alanlarda kapsamlı müzik dosyalarına hızlı erişim sağlar. Ancak, orijinal CD’nin kapağı da dahil olmak üzere müzik dosyalarının uygun dokümantasyonu yalnızca uygun bir ekrana sahip cihazlar tarafından yapılır. Yaklaşık 4 cm × 3 cm’den daha küçük boyutları olan küçük cihazlar genellikle sadece başlatma, durdurma, hızlı ileri sarma ve geri alma gibi temel işlevlerin yanı sıra başlık atlama gibi işlevler sunar. Bu tür oynatma cihazlarıyla başlık dizisinin sonradan programlanması mümkün değildir, ancak önceden bir oynatma listesi oluşturabilirsiniz.

Sağlık riskleri

Avrupa Birliği tarafından yapılan bir araştırmaya göre, MP3 çalarların yüksek ses seviyesinde kulaklıklarla aşırı kullanımı, işitme hasarına ve hatta sağırlığa yol açabiliyor . Kullanıcılar, cihazlarını çok yüksek sesle açarlarsa ve her gün bir saatten fazla müzik dinlerlerse, geri dönüşü olmayan işitme kaybı riskiyle karşı karşıya kalırlar. Bu, MP3 çalar sahiplerinin yaklaşık yüzde beş ila on’u ve dolayısıyla yaklaşık iki ila on milyon vatandaş için geçerlidir. MP3 çalarların maksimum ses düzeyinin 100 desibel (≈ 60  sone ) [6] ile sınırlandırılması tartışılmaktadır.

Şubat 2019’da Dünya Sağlık Örgütü ( WHO) ve Uluslararası Telekomünikasyon Birliği (ITU), MP3 çalarlar gibi kişisel ses cihazları için yeni bir standart üzerinde karar verdi. WHO-ITU standardı şunları önerir: Otomatik ses kontrolü ve ebeveyn ses kontrolü dahil olmak üzere ses sınırlama seçenekleri. Dünya Sağlık Örgütü’ne göre, dünya çapında 1,1 milyar “risk altındaki genç” işitme kaybı riski altında olduğu için harekete geçme ihtiyacı vardı. DSÖ’nün “Dinlemeyi Güvenli Hale Getirme” girişimi iki yıllık bir çalışma sonucunda koruma standardını geliştirdi. Hükümetlerin ve üreticilerin gönüllü WHO-ITU standardını benimsemeleri önerilir. [7]

Kaynak ve Dipnotlar :

Wikipedia