Ölüm Meleği Azraile ve Ölüme Aşık Olmak Hadisi
Azrail iyilerin Canını Alcağı Zaman, iyilere, Aşık Olacağı Kadar Güzel Bir Oğlan, veya Kız Suretinde Görünür Hadisi
Rivayet edilir ki; İbrahim (as) ölüm meleğine der ki:
“Kâfir bir kimsenin ruhunu aldığın andaki suretini bana göstermeğe gücün var mı? Azrail (as):
“Sen buna tahammül edemezsin.” der. İbrahim (as):
“Evet, ben tahammül ederim.” der. Azrail (as):
“Yüzünü benden çevir.” der. İbrahim (as) yüzünü çevirir. Sonra Azrail’e (as) dönüp bakınca, dehşetli bir şekilde görür: Saçları karışmış, pis kokulu, siyah elbiseli, ağzından ve burnundan ateş alevleri ve dumanları akan simsiyah bir adam. Bu hali gören İbrahim (as) bayılır. Kendine gelince şöyle der:
“Ey Azrail, ölüm anında kâfir bir kimseye yalnız bu suretini göstersen ona bu yeter.”
Bu seferde mümin bir kimsenin ruhunu aldığı andaki suretini görmek ister. Azrail (as):
“Yüzünü çevir.” der. İbrahim (as) yüzünü çevirir. Döndüğünde Azrail’i (as) güzel yüzlü, güzel elbiseli, güzel kokulu bir genç olarak görür. Şöyle der:
“Ölüm anında mümin hiçbir şeyle karşılaşmayıp, ancak senin bu güzel suretini görse ona kâfidir.
(İmam Gazali, Kalplerin keşfi, 322 )
Azrail (as) melaikelerin büyüklerindendir ve diğer melekler gibi mümin ruhlara karşı çok şefkatli, kafirlere karşı ise çok şiddetlidir.
“İyilerin ruhu hamurdan kıl çekmek gibi, kötülerin ruhu ise diken ağacından tülbent çekmek gibi çekilir.”
Birinci olayda ruh yara almaz. İkinci olayda ise, yara alır ve delik deşik olmuş bir hale gelir. Aldığı bu yaralar kabir hayatı boyunca da ona azap çektirirler. Ruhu çekilmekte olan bir adam duyduğu acıyı şöyle terif etmiştir:
“Gökler üstüme çökmüştür. Vücudum iğne deliğinden geçiyor gibidir.”
Hz. Ka’b şöyle demiştir:
“Ruhun çekilmesi olayında, sanki her tarafı dikenli bir çubuk hastanın ağzından içine sokulur ve dikenli dallar onun damarlarına yayılırlar. Daha sonra da kuvvetli bir adam bu çubuğu çekip çıkarır.”
Hz. Peygamber (asm) şöyle buyurmuştur:
“Biriniz ni’met ve azap göreceğini öğrenmedikçe ve cennet ya da cehennemdeki yerini seyretmedikçe ölmez.” (İbn Ebi’d-Dünya)
“O kimseler ki, melekler onların ruhunu rahat ve hoş bir şekilde alırlar.”
(Nahl, 16/32)